Τετάρτη, Μαρτίου 19, 2008



Δόξα σοι...


Κύλησα εχθές


σε μια χαραμάδα


στο πάτωμα.


Εκεί που κάποτε


χάθηκε ο σταυρός σου.


Κι όπως μες το σκοτάδι


σερνόμουνα


έψαχνα


σαν θαύμα υψώθηκε


εμπρός μου


Άγιος,


Χρυσός,


Ιερός.


Σύμβολο,


Μαρτύριο,


Νίκη.


Θυμήθηκα


ταράχτηκα


Εσένα εσχημάτισα.


Πίστεψα πάλι


σε Μία Αγάπη.


Την πιο Μεγάλη.



Νυχτερινό

Σκάλωσε απόψε το φεγγάρι



σε μια κόχη στα μαλλιά σου




κι όλα τ' αστέρια της νυχτιάς




κρύφτηκαν στην ματιά σου,




μόνο τα σύννεφα τρέχουν




ακόμα στον ουρανό




να κάνουν το σκοτάδι πιο υγρό.



Έσταξε απόψε η νύχτα μέσα μου



κι ο έρωτας μύρο πάνω στο δέρμα σου.



Το νυχτοπούλι ρώτησα αν μ' ονειρεύτηκες



ή μόνος σου στο όνειρο πορεύτηκες.


'ενα λουλούδι μόνο,
εκεί στην άκρη της αυλής μου φώναξε
πως την αυγή θα' ρθεις
και τα σεντόνια κύμματα γέμισαν
και μ' έπνιξαν
στ' όνειρο της αγάπης σου
με γέννησαν.